Yapılan ilk çalışmalarda Myrina antik kentinin sınırları belirlenmiştir. Çalışmalara göre kent, deniz kenarında ve Güzelhisar (Titnaios) Çayı’nın denize döküldüğü alanda Kalabasar (Kalabassary/Öteki) Tepe, Apar (Beriki) Tepe, Andız Tepe, Sarıkaya, Kömürcü ve Kalem Tepe adlı alanlar üzerinde yer almaktadır (Fig. 7-8). Kentin territoriumunu belirlemeye yönelik araştırmalara ise halen devam edilmektedir.

Araştırmaların başlamasıyla birlikte arkeolojik alanlar tanımlanmaya başlanmıştır. Bu kapsamda, Myrina antik kentinin batısında yer alan Kalabasar (Öteki Tepe) Tepe’nin kuzey yamacındaki teraslarda araştırmalara başlanmıştır. Tepenin rakımı yaklaşık 65-64 metreye ulaşmakla birlikte tepe yaklaşık 385x343 m. ölçülerindedir. Tepe üzerinde herhangi bir mimari yapı ve kalıntıya rastlanmazken tepenin kuzey yamacındaki 2 numaralı terasta çeşitli kap formlarına ait seramik parçalarına rastlanmıştır. Kapalı kap gövde parçaları, çatı kiremidi parçaları, seramiklere ait ağız, kulp ve kaide parçaları ile birlikte krater benzeri kap parçalarına rastlanmıştır. Deniz seviyesinden 1-8 m. arası yüksekliğindeki 1 numaralı terasta diğer terasla benzer tipte çeşitli kap formlarına ait seramik parçalarına rastlanmıştır.

Hellenistik Dönemde savunma açısından güçlü ve korunaklı bir kent olan Myrina’nın surlarına ait kalıntılara Kalabasar (Öteki Tepe) Tepe’de rastlanmıştır. 2015 yılında antik kentin batısındaki Kalabasar Tepe’de deniz kenarında yapılan yüzey araştırmaları sırasında denize yaklaşık 5 m. mesafede yer alan tepenin kuzey batı yamaçlarında rastlanan bir kaçak kazı çukuru içerisinde Hellenistik Döneme ait kent surlarının olduğu görülmüştür. Surlar, denizden yaklaşık 10 m. kodunda, 34 cm yüksekliğinde, 63 cm genişliğinde ve 30 cm kalınlığında dikdörtgen kesme blok taşlardan atkı tekniği ile bir sıra yatay bir sıra dikey olacak şekilde inşa edilmiştir. Duvarın korunan yüksekliği: 133 cm, korunan genişliği ise 80 cm’dir. Aynı alanda Bizans Dönemine ait surlara yapılan eklentiler tespit edilmiştir.

Yapılan ilk gözlemlerde Hellenistik Dönemden sonra Bizans Döneminde surlara takviyeler yapıldığı ve surların dönem içerisinde güçlendirildiği görülmüştür. Kalabasar Tepe ile hemen doğusunda yer alan Apar Tepe arasında, yaklaşık 3 m. uzunluğunda, 0.55 m. yüksekliğinde ve 0.55 m. kalınlığında Bizans Dönemine tarihlenen bir sur duvarı parçası saptanmıştır. Surlar, moloz taşlardan yoğun kireç harç kullanılarak inşa edilmiştir. Bu sur duvarının Apar Tepe’nin hemen Güzelhisar Çayı kenarında yer alan güney eteklerinden itibaren dolaşarak tepenin kuzeyine doğru devam ettiği anlaşılmıştır. Sur duvarları kent içerisinde takip edildiğinde Batı Anadolu’nun diğer kentlerinde olduğu gibi özellikle MS 4. yüzyıldan itibaren Bizans Döneminde kentin sadece Kalabasar Tepe ve Apar Tepe ile birlikte liman ve agorayı kapsayacak şekilde küçüldüğü anlaşılmaktadır.